فرازی از نامه حضرت امیر (ع) به مالک اشتر
... و مهربانی بر رعیت را و دوستی ورزیدن با آنان را و مهربانی کردن با همگان را برای دل خود پوششی گردان و مباش همچون جانور شکاری که خوردنشان را غنیمت شماری!
چه رعیت دو دسته اند: دسته ای برادر دینی تواند و دسته دیگر در آفرینش با تو همانند. گناهی از ایشان سر می زند یا علت هایی بر آنان عارض می شود یا خواسته و ناخواسته خطایی بر دستشان می رود. به خطایشان منگر و از گناهشان درگذر چنانکه دوست داری خدا بر تو ببخشاید و گناهت را عفو فرماید...
+ نوشته شده در بیستم آذر ۱۳۹۲ ساعت 17:32 توسط ابوذر باقرسلیمی
|